پس از دستگیری وی در پی شکایت مادر این دختر 12 ساله نزد پلیس پدر مجرم شناخته و دستگیر شد.

به گزارش این خبرگزاری وکلای مدافع این مقام دولتی ادعا کرده اند که وی هیچ نقشی در این زمینه نداشته و اعترافهای وی بی پایه و بی اساس و پدر 74 ساله مجبور به اعتراف از سوی پلیس شده است.

پس از آزمایش DNA ثابت شد که او پدر نوزاد است اما دختر 12 ساله اش پدرش را مبرا از این عمل می داند.

وی در حضور پلیس گفت چندین بار از سوی سه تن از معلمین مدرسه مورد تجاوز قرار گرفته است و حتی مدیر مدرسه نیز با تهديد دختر را وادار به سکوت کرده است.

به گفته این دختر 12 ساله بعد از مورد سوء استفاده قرار گرفتن از جانب سه معلم و مدیر مدرسه نزد پلیس شکایت کردم اما مدیر مدرسه را در حال رشوه دادن به افسر پلیس حین تحقیقات بر روی این موضوع دیدم.

به گزارش این خبرگزاری: پدر 74 ساله در حالی که نزد پلیس اعتراف می کرد گفت: در آن زمان کنترل رفتارم به دلیل مصرف الکل قابل کنترل و پیش بینی نبود من مقصر این عمل هستم.

پرونده همچنان در دادگاه در حالي بررسي است.

حرفه ای ترین سوتی ها و گاف های رسانه ای از شبکه پرطمطراقی که مدعی است حرفه ای ترین شبکه جهان است. شبکه ای که بطور حرفه ای تفرقه می اندازد و سعی دارد به زور حکومت کند....

رسانه های اجتماعی محبوب ترین بخش های فضای مجازی برای استفاده عموم هستند. از کودکان و نوجوانان گرفته تا مادر بزرگ ها، مدارس، شرکت های دولتی، انجمن های خیریه، برندهای تجاری و ... همه و همه سعی می کنند در رسانه های اجتماعی حضور پیدا کرده و ضمن تولید محتوا برای خود مخاطبان ثابتی دست و پا کنند. دلایل و نیازهای متنوع کاربران روز بروز بر رشد و دامنه گسترش رسانه های اجتماعی می افزاید. کاربران گوناگون در سطوح مختلف سنی، تحصیلی، فرهنگی و با جنسیت، نژاد و زبان های متفاوت بر حسب علائق، اهداف، دلایل و نیازهای خود طیف وسیعی از محتوا را تولید و یا بازنشر می کنند. در نتیجه استفاده و وابستگی به رسانه های اجتماعی رشدی روز افزون داشته و در زندگی فرد جایگاه مشخصی پیدا خواهد کرد، و پس از مدتی جزئی از سبک زندگی فردی و جمعی افراد یک جامعه خواهد شد. در نتیجه شناخت و بررسی ابعاد مختلف رسانه های اجتماعی با توجه به جوان بودن جمعیت کشور ضروری می نماید، در این سری از گزارش ها با رسانه های اجتماعی و تأثیرات آن ها بر سبک زندگی بیشتر آشنا می شویم.
برای مطالعه قسمتهای قبلی این گزارش به این لینکها 1، 2، 3،  مراجعه کنید.


ویکی ها
همانطور که پیشتر اشاره شد ویکی امکان فعالیت افراد مختلف بر روی پروژه ای واحد را فراهم می آورند. این پروژه ها طیف وسیعی از موضوعات همچون موضوعات علمی، تاریخی، مذهبی، سرگرمی، اشخاص، موسیقی و مانند اینها را شامل می شوند. برخی از ویکی ها تنها چند صد کاربر دارند و برخی دیگر با داشتن هزاران و یا صدها هزار مشارکت کننده به عنوان پروژه هایی بین المللی محسوب می شوند. «ویکی پدیا» بزرگترین دانشنامه آزاد روی اینترنت است.

ویکی ها توسط افراد گوناگون و در طول سال ها کامل می شوند، و محصول نهایی نتیجه مشارکت تمام کاربران است. برای مصون ماندن مطالب از انواع انحرافات و خرابکاری ها، ویکی ها معمولا سیستم نظارتی مشخصی اعم از مدیران –در سطوح مختلف-، بازرسان و ناظران را برای خود دارند.
 

از آنجایی که اغلب نویسندگان یک ویکی علاقمند موضوع و مبحث اصلی ویکی هستند معمولا جدال خاصی بین آن ها شکل نگرفته و تنها گاهی اختلاف سلیقه و دیدگاه مشاجراتی را بوجود می آورد، اما در ویکی هایی مانند ویکی پدیا چنین نیست، مشاجرات و جدل هایی که پیرامون تعارضات دینی، عقیدتی و سیاسی اتفاق می افتند در ویکی پدیا امری طبیعی است که اغلب با پیروزی و اعمال نظر مدیران و کاربران ارشد پایان می یابد. ویکی پدیا بزرگترین دانشنامه سکولار جهان است، دانشنامه ای که ششمین مرجع روزانه ساکنین دنیای مجازی برای کسب اطلاعات پیرامون موضوعات مختلف است.
 

ویکی پدیا در رنکینگ الکسا رتبه ششمین سایت برتر جهان مجازی را در اختیار دارد.

مدیران و نویسندگان ارشد ویکی پدیا اکثرا نگاه سکولار داشته و این نگاه را بر تمام مقاله های منتشر شده در آن اعمال می کنند. یکی از وظایف بازرسان، مدیران جزء و روبات ها پیگیری نگاه سکولار حاکم بر ویکی پدیاست. ویکی پدیا اجازه گذاشتن عبارت «صلی الله علیه و آله» برای پیامبر اسلام(صلی الله علیه و آله)، عبارت های «علیه السلام» و «سلام الله علیها» برای اهل بیت علیهم السلام و عبارت «رحمت الله علیه» برای امام خمینی(رحمت الله علیه) را نمی دهد همچنان که اجازه گذاشتن کلمه حضرت را پیش از نام آن ها. با وجود اعتراض هایی که برخی کاربران به این موضوع کرده اند، ویکی نویسان فارسی که اغلب اختلافات سیاسی خود را به مذهب ربط می دهند و نیز برخی فارسی نویسان ساده اندیش این امر را رعایت قوانین ویکی پدیا به عنوان یک مرجع بین المللی می دانند، قوانینی که می-گویند نام افراد باید بدون لقب و توصیف ذکر شوند. و البته از نگاه مدیران و نویسندگان ویکی پدیا در این میان تفاوتی میان یک پیامبر و یک استاد دانشگاه یا رئیس جمهور نیست.
 

برای دیدن سایز اصلی روی عکس کلیک کنید

ویکی نویسان همچنین عبارت های احترام آمیز نسبت به اولیای الهی، علماء و بزرگان اسلام را به بهانه «نادانشنامه»ای بودن حذف می کنند، در حالیکه اصطلاحاتی مانند «ساندیس خور» در این دانشنامه ی بین الملل معتبر صفحه دارند.
 

 

برای دیدن سایز اصلی روی عکس کلیک کنید

برای دیدن سایز اصلی روی عکس کلیک کنید

منبع تعریف اصطلاح ساندیس خور در ویکی پدیا، فرهنگ اصطلاحات عامیانه اوربان(urban) است.

همچنین برای تبیین نگاه سکولار حاکم بر ویکی پدیا می توان به موارد زیر اشاره کرد:

اگرچه در ویکی پدیا برای پیامبران الهی و اعتقادات پیروان ادیان ابراهیمی از عبارت "باور دارند" استفاده می شود اما برای ادیان شرقی چنین نیست، همچنان که از کورش به عنوان کوروش بزرگ یاد می شود در حالیکه برای پیامبران اولوالعزم چنین نیست.

برای دیدن سایز اصلی روی عکس کلیک کنید

برای دیدن سایز اصلی روی عکس کلیک کنید

در ویکی پدیا در کنار سایر اعتقادات ادیان الهی، حتی تعریف کلمه پیامبر نیز به باور پیروان ادیان ابراهیمی آورده می شود و به شکل غیرمستقیم این طور القاء می شود که این موضوع عقیده ی تمام انسان ها نیست.
 

برای دیدن سایز اصلی روی عکس کلیک کنید

برای دیدن سایز اصلی روی عکس کلیک کنید

در این دانشنامه در حالی زندگی نامه بنیانگذاران آئین های شرقی به شکلی دقیق و بدون ابهام آورده می شود که حتی برای تولد پیامبری چون حضرت عیسی علیه السلام نیز از عبارت "باور دارند" برای ایجاد تردید در مخاطب استفاده می شود.

برای دیدن سایز اصلی روی عکس کلیک کنید

برای دیدن سایز اصلی روی عکس کلیک کنید

برای دیدن سایز اصلی روی عکس کلیک کنید

 

وبلاگ
وبلاگ نویسی ساده ترین راه ورود به دنیای مجازی است که تمام افراد در هر سنی و با هر سطحی از تحصیلات و اطلاعات می توانند نسبت به آن اقدام کنند. اگرچه در کشورهای توسعه یافته به علت همه گیر شدن استفاده از وب2 وبلاگ نویسی رو به انقراض است اما در سایر جوامع هنوز رواج داشته و طرفدار دارد. در ابتدای پیدایش وبلاگ بسیاری از شخصیت های سیاسی، فکری، فرهنگی و دانشگاهی در سراسر جهان به وبلاگ نویسی روی آوردند.

به علت سهولت در ساخت و نیز ماندگاری و انحصاری بودن کنترل آن توسط صاحب وبلاگ، وبلاگ ها در حوزه جنگ نرم و حمله به اعتقادات، سنت ها و ارزش های یک جامعه و نیز تاثیرگذاری در حوزه های اجتماعی و سیاسی در کنار رواج دادن فحشاء و کلاهبرداری های اینترنتی کاربرد زیادی دارند. از طرف دیگر برخی افراد ناآگاه وبلاگ خود را با دفتر خاطرات روزانه شان اشتباه گرفته و تمام جزئیات زندگی و روابط خانوادگی خود را در آن منعکس می کنند که این موضوع تبعات خاص خودش را برای آن ها در پی خواهد داشت.

جامعه محتوایی
این سایت ها اگرچه از لحاظ به اشتراک گذاری فرمت های مختلف محتوا به خوبی عمل کرده و منبع خوبی برای یافتن فایل های مختلف هستند اما به لحاظ آزاد بودن قوانین اکثر این سایت ها(به تبعیت از حاکمیت لیبرالیسم) فایل هایی که محتوای منحرف کننده دارند نیز در این سایت ها به وفور یافت می شود، انواع موسیقی ها، فیلم های مستهجن، ویدئوهای اهانت آمیز نسبت به اشخاص، ادیان و اعتقادات مذهبی، ویدئوهای نژادپرستانه، کلیپ های ترویج خشونت، جنایت و روابط خارج از عرف از جمله محتواهای ناسالم این سایت ها هستند. یوتیوب مهترین سایت این دسته است، سایتی که در جریان اهانت به پیامبر عظیم الشان اسلام(صلی الله علیه و آله) در نیمه دوم سال 2012 حاضر نشد ویدئوی اهانت آمیز را با وجود اعتراضات میلیونی مسلمانان حذف کند.

 

فروم
فروم ها معمولا پیرامون موضوعات خاص و زیرمجموعه های آن ها شکل می گیرند، موضوعات علمی، مذهبی، دانشگاهی، سرگرمی و غیره. معمولا فروم ها یکسری اعضای ثابت دارند که در هنگام بروز مشکل و یا ایجاد سوال درباره یکی از موضوعات فروم به یکدیگر کمک می کنند و تعداد بسیاری کاربر غیرفعال که به شکل اتفاقی و تنها برای رفع اشکالات و سوالات محدود و ابتدایی خود عضو فروم شده اند.

در فروم ها نیز مانند سایر جوامعی که در فضای مجازی و مبتنی بر ساختار دیگر انواع رسانه های اجتماعی شکل می-گیرند، هم محتوای سالم تولید می شود و هم محتوای ناسالم و انحرافی. بسیاری از فروم های عمومی محل جدل ها و مباحثات اعتقادی، فکری و سیاسی هستند که این ویژگی باعث گرایش معاندان و دشمنان به سمت این سایت ها و رواج اندیشه های انحرافی و ایجاد بدعت ها در میان شرکت کنندگان و مخاطبان مباحث و در قالب استدلالات شبه مستند و منطقی می باشد.

میکرو بلاگ
با توجه به اینکه میکروبلاگ ها تلفیقی از وبلاگ نویسی و شبکه های اجتماعی دنباله محور هستند بسیاری از نکات مثبت و منفی که درباره شبکه های اجتماعی گفته شد درباره میکروبلاگ ها نیز صدق می کند.

پادکست
پادکست ها نه تنها مورد استفاده کاربران عادی قرار می گیرند بلکه برخی از فعالان اجتماعی نیز برای بیان و انتشار نظرات خود از پادکست استفاده می کنند. رسانه های معمولی مانند رادیو و تلویزیون نیز از پادکست برای انتشار برخی از اخبار و برنامه های خود استفاده می کنند، برخی از سایت ها نیز از پادکست برای انتشار محتوای خود در قالب صوت بهره می برند. همچنین در سال های گذشته انتشار کتاب ها و رمان های معروف به شکل پادکست از طرف افراد و سایت هایی که به این منظور راه اندازی شده اند افزایش قابل ملاحظه ای پیدا کرده است.


جهان مجازی
جهان مجازی نوعی رسانه اجتماعی است که در آن افراد با آواتارهای(Avatar) خود زندگی می کنند، جهان موازی یک محیط سه بعدی و شبیه سازی شده ی جهان واقعی است. افراد در این شبکه ها همانند دنیای واقعی زندگی می-کنند، پس از انتخاب آواتار(شخصیت مجازی فرد که می تواند جنسیت، سن، نژاد و خصوصیات متفاوتی با واقعیت فرد داشته باشد) برای خود محل زندگی پیدا کرده، کار و با دوستان خود تفریح می کنند، ازدواج  کرده، بچه دار می شوند و به کلاس دانشگاه می روند. تمام روابط دنیای واقعی در دنیای مجازی نیز وجود دارد، افراد برای خرید مایحتاج خود ناچارند شغلی داشته و درآمد کسب کنند(البته افراد می توانند با پرداخت پول در دنیای واقعی امکانات بیشتری در دنیای مجازی برای خود خریداری کنند به عنوان مثال ویلای بزرگتر و یا ماشین مدل بالاتر)، خوردن، خوابیدن، ورزش و سایر رفتار و روابط انسانی در جهان مجازی وجود دارد.

با وجود آنکه می توان از جهان مجازی برای آموزش بسیاری از مطالب مفید به کودکان و نوجوانان استفاده کرده و در هزینه ها و زمان صرفه جویی نمود اما بیشتر مشتریان جهان مجازی بزرگسالان هستند. بزرگسالانی که به شکل فزاینده در حال ترک دنیای واقعی و تشکیل زندگی در دنیای مجازی هستند چرا که دنیای مجازی به آن ها امکان می دهد خود خیالی شان باشند و با فرد(یا افرادی) که تخیلشان می خواهد رابطه داشته باشند.
          

افراد در جهان مجازی آواتار خود را به هر شکلی که بخواهند می سازند.

معتادان جهان مجازی افراد شکست خورده دنیای واقعی اند که به آرزوهای خود نرسیده و به نوعی از بودن فیزیکی خود احساس حقارت و ضعف کرده و دنیای مجازی را محلی برای فرار از خود واقعی و تجربه زندگی دلخواهشان می-دانند، چرا که افراد سالم و بدون عقده، تن به نقش بازی کردن همچون خاله بازی کودکان نمی دهند. اعتیاد به حضور در جهان مجازی آسیب های متنوعی همچون طلاق، سوءاستفاده های جنسی، اتلاف زمان و هزینه های جامعه، تشدید سرخوردگی، گوشه گیری و امراض روحی معتادان این شبکه ها، نابودی خانواده ها و از بین رفتن بخشی از نیروی انسانی جامعه را در پی خواهد داشت.

رشد حضور افراد در جهان مجازی به گونه ای است که هم اکنون محققان بر شاخه ای از اقتصاد و تبلیغات الکترونیکی که مخصوص این رسانه های اجتماعی است فعالیت می کنند. این جهان ها همانند دنیای واقعی بازار اقتصادی خود را دارند، چرا که ملک، زمین، لباس و سایر اجناس آن ها خریدنی است.
 

وقتی اعتیاد مجازی شود، پس از آن واقعیت می یابد.

در کل می توان چنین در نظر گرفت که رسانه های اجتماعی با وجود اثرات مثبتی که می توانند برای انسان و زندگی او به دنبال داشته باشند اما به جهت حاکمیت لیبرالیسم و رشد ابعاد منفی این رسانه ها و همچنین وابستگی و اعتیاد انسان هایی که برای فرار از زندگی واقعی خود به فضای مجازی پناه می برند، هم اکنون تاثیرات منفی رسانه های اجتماعی بیش از اثرات مثبت آن ها بوده و این رسانه ها ابزاری شده اند برای ترویج اباحی گری، زندگی فردگرایانه و فروپاشی خانواده ها،  نابودی ارزش ها و اتلاف سرمایه های جامعه در دنیای واقعی.

سایت تبیان در گزارشی به قلم نداسادات پاکنهاد وکیل دادگستری به وضعیت زنان خیابانی در جامعه ایرانی پرداخته است.

در این مطلب آمده است: «پیشاپیش به خاطر محتوای تاسف برانگیز این گزارش از خوانندگان فهیم پوزش می‌خواهیم اما چه می‌توان کرد که پدیده‌های فاسد و ضد ارزش اجتماعی را نمی‌توان نادیده گرفت و انکار کرد. این روزها دیگر، کمتر کنار خیابان کلانشهرهایی همچون تهران، اصفهان و شیراز زنان خیابانی را می‌بینیم. نه اینکه نبینیم اما نسبت به گذشته، کمتر صحنه چانه زدن یک زن خیابانی با سرنشین یک خودروی سواری را کنار خیابان و بر سر قیمت مشاهده می‌کنیم. پس زنان و دختران خیابانی کجا رفته‌اند؟ آیا دست از این کار برداشته و اصلاح شده‌اند؟ پاسخ منفی است! این روزها باید زنان خیابانی را در خانه‌های تیمی فساد جستجو کرد. این روزها، مردانی به عنوان رابط در گوشه و کنار شهر حضور دارند که مشتریان هرزگی باید برای دسترسی به زنان خیابانی، ابتدا با این رابط‌ها وارد مذاکره شوند.

قانون در مورد زنان خیابانی چه می‌گوید؟

روسپیگری یکی از حقیقت‌های تلخ جامعه کنونی ماست که همیشه سعی می‌کنیم از آن کمتر صحبت کنیم و در ظاهر خود را گول بزنیم که از این مساله بی‌خبریم! ولی همه‌ می‌دانند که حقیقت چیزی غیر از این است. اگر باور ندارید سری به شعبات مخصوص رسیدگی به پرونده‌های اینچنینی در دادگستری بزنید. به هر حال، این حقیقتی است که نمی‌توانیم از آن فرار کنیم.

زنان خیابانی این روزها تبدیل به معضلی برای جامعه شده‌اند اما این معضل در قانون، جرم محسوب نمی‌شود. زنان خیابانی بیمارانی هستند که باید برای آنها به دنبال درمان بود؛ همانند معتادان که اصولا افراد معتاد مجرم نیستند بلکه بیمارند. برای درمان این زنان صرف برخورد قانونی هم شاید حلال این مشکل اجتماع نباشد بلکه باید دنبال علل و ریشه‌های این معضل بود و با این ریشه‌یابی، موضوع را مفصل پیگیری‌کرد.

متاسفانه از نظر قانونی، قانونی که مختص این زنان باشد نداریم و اگر قرار باشد چنین زنانی را مجرم بدانیم و برای آنها مجازات تعیین کنیم باید به مواد 637 تا 641 قانون مجازات اسلامی که در مورد جرایم منافی عفت است استناد کنیم. ماده 637 اعلام می‌دارد: «هرگاه زن و مردی که بین آنها علقه زوجیت نباشد، مرتکب روابط نامشروع یا عمل منافی عفت غیر از زنا از قبیل تقبیل (بوسیدن و در آغوش کشیدن یکدیگر در مکان‌های عمومی) یا مضاجعه (همبستری مرد با زن بدون آمیزش) شوند، به شلاق تا 99 ضربه محکوم خواهند شد و اگر عمل با عنف و اکراه باشد فقط اکراه‌کننده تعزیر می‌شود». در ماده 638 قانون مجازات اسلامی نیز آمده است: «هرگاه کسی علنا در انظار و اماکن عمومی و معابر تظاهر به عمل حرامی کند، علاوه بر کیفر عمل به حبس از 10 روز تا 2 ماه یا تا 74 ضربه شلاق محکوم خواهد شد و در صورتی که مرتکب عملی شود که نفس آن عمل دارای کیفر نباشد اما عفت عمومی را جریحه‌دار کند، تنها به حبس از 10 روز تا 2 ماه یا تا 74 ضربه شلاق محکوم خواهد شد».

بنابراین با توجه به اینکه قانونی تحت عنوان زنان خیابانی نداریم، در نتیجه نحوه برخورد با این افراد همانند همه مجرمانی است که مرتکب کار خلافی شده باشند. زنان خیابانی اگر مجرم هستند و تخلفی می‌کنند مثل عموم مجرمان، قانون برای آنها مجازات در نظر می‌گیرد و با آنها برخورد می‌کند؛ یعنی در صورتی که شرب خمر کرده‌اند یا دست به زنا زده باشند یا اگر عفت عمومی را جریحه‌دار کرده‌ باشند، طبق قوانینی که برای همه پیش‌بینی شده تحت همان عنوان مورد پیگرد قرار می‌گیرند و اگر ثابت شود مرتکب خلافی شده‌اند با آنها برخورد خواهد شد.

زنان خیابانی بازپروری شوند

ابتدا افراد به دلیل فقر و گاهی ارضای نیاز جنسی به این عمل روی می‌آورند ولی بعدها لذت جسمانی از بین می‌رود و آزار جنسی مطرح می‌شود. این افراد فکر می‌کنند وقتی در این مسیر قرار گرفتند باید ادامه دهند و نمی‌توانند از این منجلاب خارج شوند. پس باید مکانی برای این افراد در نظر گرفته شود تا بازپروری شوند و سالم به جامعه برگردند. در این مکان‌ها باید عواقب این کار و همچنین امراض مختلفی که ممکن است به آنها دچار شوند، برای این زنان تشریح شود. شاید این افراد در بدو امر نمی‌دانند چه عواقب خطرناکی در کمینشان است. باید از طرف دولت بودجه‌ای برای این زنان در نظر گرفته شود تا فقر، آنها را به این عمل زشت وادار نکند.

آنچه مسلم است اینکه ما نسبت به این طبقه، نیازمند یک‌سری قوانین و کانون‌های خاص هستیم و این به خاطر رفتار پرخطر آنها امری ضروری و اجتناب‌ناپذیر است؛ البته وجود قانون خاص برای این طبقه به این معنا نیست که باید از زنان روسپی حمایت شود و این تعبیر خوبی نیست.

اینکه در حوزه تامین اجتماعی قانون حمایتی داشته باشیم که باعث شود زنان خیابانی تولید نشوند و به وجود نیایند را باید مطرح کرد؛ چنانکه در فصل سوم قانون اساسی که حقوق ملت مطرح می‌شود بحث حمایت از حقوق زنان مورد توجه قرار گرفته است اما باید قانون‌هایی داشته باشیم که از به وجود آمدن چنین طبقه‌ای در جامعه جلوگیری و پیشگیری کند.

موضوع زنان روسپی به جرم‌انگاری جدید برمی‌گردد یعنی باید بین جرم زنا و جرم روسپیگری یک تفاوت اساسی قائل شویم و این به منزله حمایت از زنان روسپی نیست و به معنای وسیع‌تر، حمایت کردن از جامعه است.

در قانون‌های حمایتی خلاء‌های بسیاری داریم و قانون در این زمینه بسیار ضعیف بوده و این دغدغه بسیاری از اندیشمندان اجتماعی است که چرا قانون‌گذار ما موضع انفعالی به خود گرفته و منتظر است جرم به وقوع بپیوندد و بعد دنبال چاره‌اندیشی باشد.

زمانی که می‌گوییم حمایت از زنان خیابانی اتفاق بیفتد، این تنها به معنای نگاه حقوقی نیست و تمام بخش‌های مختلف جامعه مانند بخش اقتصاد، خانواده و صدا و سیما وظیفه دارند دوره تبدیل یک زن و دختر بی‌گناه را به یک روسپی بررسی کنند و هر کس به اندازه‌ای که بر عهده‌اش است، مسئولیت قبول کند.

در زمینه حقوقی هم باید قبل از اینکه زن تبدیل به زن روسپی شود قانون حمایتی داشته باشیم. صرف مجازات نسبت به یک زن روسپی باعث نمی‌شود که او در آینده به سراغ جرم نرود و پیشگیری در زنان روسپی تنها با مجازات صورت نمی‌گیرد.

امید است در دولت تدبیر اصولی از قانون اساسی که به حقوق زنان اختصاص داده شده است به طور جدی پیگیری شود تا با کاهش عوامل روسپیگری یک گام در جهت مبارزه با این معضل اجتماعی (زنان خیابانی) برداشته شود.

جامعه يهودي و صهيونيست‌ها دوست ندارند که پرده از همکاري آنها با نازي‌ها برداشته شود چرا که اين با هولوکاستي که مردم را وادار به پذيرش آن کرده‌اند، تعارضي جدي دارد.

از جمله نيرنگ هاي اساسي موجود در گفتمان تحليلي غرب اين است که پديده‌اي را از شکل و شمايل انساني و فرهنگي آن تهي و در مقابل آن را صرفا به نوعي حادثه يا امري بديهي تبديل مي‌کنند در نتيجه جهان غرب قادر است هر گونه معنايي را که خود بخواهد بر اين پديده مترتب ساخته آن را آنطور که خود مي‌خواهد تفسير نمايد.

امروزه با پديده‌اي نظير فساد در حکومت‌هاي جهان سوم بويژه در آفريقا و جهان عرب، اين چنين برخورد مي شود. لذا در روبه رو شدن با اين پديده و بررسي آن، نقش عناصر ديگر نظير حمايت جهان غرب از اکثر اين حکومت‌ها و همچنين رشوه‌هايي که جهان غرب و شرکت هاي بزرگ وابسته به غرب به سران برجسته حاکم در کشورهاي جهان سوم پرداخت مي‌کند، به کلي از جانب غربي ها ناديده گرفته مي شود. فساد که در اصل پديده اي اجتماعي ،سياسي است و تا حد زيادي محصول تمدن غرب است، به دروغ از جانب غربي‌ها، تلقين مي‌شود که

اين پديده از طرف جهان سومي‌ها برخاسته و ارتباطي ناگسستني با آن دارد؛ چرا که از منظر غربي‌ها، جهان سومي‌ها به ارزش هاي دموکراسي غربي چندان پايبند نبوده و اين باعث بوجود آمدن فساد در ميان آنان شده است!!

از ديگر پديده‌هايي که مي توان از نيرنگ‌هاي غرب دانست چيزي به نام "تروريسم اسلامي" است. غربي‌ها تروريسم را به دين اسلام نسبت مي‌دهند در حالي که پديده تروريسم نيز محصول خود غربي‌هاست. فتنه و آشوب نيروهاي آمريکايي در عراق و افغانستان؛ حمايت روز افزون از برخي حکومت‌هاي فاسد عربي؛ حمايت بي‌دريغ از رژيم اشغالگر صهيونيستي و ظلم و ستم مداوم بر مردم مظلوم فلسطين؛ تنها اندكي از دخالت‌هاي غرب در خاورميانه است.

 سپس تعريف خود از تروريسم را گسترش داده و مقاومت قانوني مردم - فرق نمي‌کند در کجا باشد فلسطين، عراق، افغانستان يا هر جاي ديگر- در برابر نفوذ استعماري امريکا درمسائل مربوط به جهان عرب را بر نمي‌تابد و با همكاري حكومت‌هاي فاسد عربي و ديگر هم پيمانان خود، به بهانه مقابله با تروريسم -ببينيد مقاومت مردم را تروريسم مي دانند- به سرکوب مقاومت مردم مي‌پردازند.

 جهان غرب پديده "کشتار يهوديان " اروپا بدست نازي‌ها را که از آن به "هولوکاست" تعبير مي‌کند، دست مایه چنین رفتاری قرار می‌دهد. به جاي اينکه به بررسي صحت اين پديده در چارچوب تمدني غرب بپردازند، مردم را به اعتقاد قلبي داشتن به اين پديده وادار کرده و آن را به باور غير قابل تغييري تبديل کرده‌اند كه كسي جرأت بررسي موشكافانه و دقيق آن را نداشته باشد.       
 

 اگر هم جهان غرب بخواهد به بررسي صحت کشتار يهوديان به دست نازي‌ها بپردازد نبايد کشتار ميليون‌ها انسان به دست تمدن غربي را فراموش كند.

 (از جمله مي توان به کشتار ساکنان اصلي امريکاي شمالي، استراليا و نيوزلند، کشتار ميليون‌ها آفريقايي طي روند به بردگي كشيدن ميلون‌ها نفر از آنها، کشتار ساکنان اصلي کونگو به دست استعمارگران بلژيکي، کشتار ميليون ها جزائري بدست استعمار فرانسي كه تنها اندكي از جنايات تمدن غرب عليه بشريت است، اشاره كرد)

ادعاي کشتار آلمان نازي عليه يهود دورنگ متضاد به خود گرفته است: سياه و سفيد. نازي‌هاي آدم کش و يهوديان قرباني!! براي اين کشتار ادعايي، قداستي بزرگ جعل كرده‌اند؛ گويي که حق مطلقي است که هيچ باطلي به آن راه ندارد و قابل مقايسه با هيچ پديده‌ي ديگري نيست. گويي که هيچ کشتار ديگري – اگر واقعيت داشته باشد كه ندارد- مثل اين از ابتداي تاريخ به وقوع نپيوسته است و تنها همين يك كشتار وجود دارد و آن هم عليه يهود است. اينجا است که قوانين سختي عليه کساني که در کشتار يهوديان ترديد ايجاد مي‌كنند، وضع شده است.– اين در حالي است که هيچ قانون مشابهي براي مجازات کساني که در وجود خدا يا حتي ارزش‌هاي ثابت و مطلق اخلاقي شک مي‌کنند و همجنس‌بازي و سقط جنين را مشروع جلوه مي‌دهند، وجود ندارد-

به نظر مي‌رسد بايد اين رويکرد تنگ‌نظرانه به قضيه کشتار يهوديان که به کسي اجازه تحقيق وبررسي در اين موضوع را نمي‌دهد، کنار زد و آن را در چارچوب سياسي و تمدني غرب مطرح نمود؛ قداست را از آن برداشته و اين مساله‌ي انساني – تاريخي را آشكارا تبيين نمود. لذا نبايد تفاوتي بين اين پديده با پديده‌هاي مشابه ديگر قائل شد و نبايد تک بعدي - يکي قاتل و ديگري مقتول - به اين مساله نگاه کرد.